استاد مرتضی فرهادی؛

بزرگی ست از اهالی امروز..

 نبض آب و زمین را چه خوب می فهمد و با تمام افق های باز نسبتی همیشگی و گسست ناپذیر دارد

 دست هاش مسیر نبض عناصر را به ما نشان داد……

کت و شلوار خاکی رنگش با رنگ سبز انگشتریش، و رنگ تیله ای چشمانش در هارمونی کامل بود..وقتی موقرانه به کلاس کوچک و حقیر ما پاگذاشت در وجودش به دنبال یافتن ردپایی بودم که اصالت سپیدی مو و صلابت کوه واری که در او می دیدم را توضیح دهد..پرسیدند قبل از ورود به کلاس از من چه می دانستید؟ چه تحقیقی کردید و چه چیزی فهمیدید..عده ای کمی از ایشان و کارهایشان آگاه بودند..فقط لفظ واره بود که در زبان همه می چرخید و صبوری استاد بود که ما را به شنیدن بیشتر سوق می داد..

49 سال تدریس بعد از مقطع دیپلم داشتند.. و توصیه کردند جملات کوتاه، شعرها و گمانه ها،طبقه بندی ها، تعریف ها و.. را یادداشت کنیم.

وبلاگ  «واره»