چهار «شاته»1 دو دانه پیاز و، مهر فراوان به کوله بار پسرهشت، سحر گهان، مادر. هنوز خورشید: عبوس خواب دوشین بود؛ و چشم می مالاند. هنوز روزگار بهی: کهرمیش بره، ز یک در آب می خوردند! و گرگ ومیش، از اقیانوس! که او به دامنه کوه «دز»2، […]
چهار «شاته»1
دو دانه پیاز و،
مهر فراوان
به کوله بار پسرهشت،
سحر گهان،
مادر.
هنوز خورشید:
عبوس خواب دوشین بود؛
و چشم می مالاند.
هنوز روزگار بهی:
کهرمیش بره،
ز یک در آب می خوردند!
و گرگ ومیش،
از اقیانوس!
که او به دامنه کوه «دز»2،
بیاغازید.
نبرد با خود،
با خاک را،
شکار «جوغاسم»3،
زمان بکندی«چاله کن»4.
زمان به قیمت قوت.
***
غروب بود و خیابان؛
غروب بود و امید؛
و یازده«گلازنه»5جوغاسم.
و شب به سفره
چهارشانه،
دو دانه پیاز و،
خواب وخموشی
گلپایگان اردیبهشت1349
********************************************************
1 – نوعی نان خشک خانگی
2 – کوهی درجنوب خمین وغرب گلپایگان.
3 – گیاهی کوهی از تیره زنبق که ساقه زیر زمین آن خوراکی بوده و تقریباً در عمق بیست سانتی متری زمین قرار دارد.
4 – بیلچه های مخصوص برای بیرون آوردن جوغاسم از زمین.
5 – «glazena» تعدادی جوغاسم که بر برگهایشان مانند گیسوی دختران بهم بافته شده اند.

- پرده پنهان پول
- نیم قرن معلمی و پژوهش؛ روایتی از پروژه فکری پنجاه ساله دکتر مرتضی فرهادی
- باغ سنگي سيرجان؛ بزرگترين پيکره کلاژ ايران و آن” گنگِ خواب ديده و عالم تمام کرّ” آن
- نیم قرن معلم؛ مروری بر زندگی و فعالیتهای علمی دکتر مرتضی فرهادی
- لایروبی و جشن پایان لایروبی و حکومت زنان در توچقاز سامن ملایر
- نگاهی به انواع گله وشبان و یاریگری در ایران
- زنان در عرصه تعاون مشارکت زنان روستایی و ایلی ایران درگروههای«یاریگر» وسازمانهای_تعاون_سنتی
- واره؛ گمنام و بی آوازه با صد نام و آوازه «رسالهای در باب تاریخ نوعی تعاونی کهن و زنانه»
- «بارانخواهی» در میان عشایر سیرجان و بافت
- کار و زمان در منشور شعر و کار کارستان پروین
- با تبسم و با رشته ای نخ
- مازنجبیل؛ نشانه شناسی و ردیابی فرهنگی «نگاهی مردم شناختی در گلیمینه های کورکی»
- «دگریاری» و «خودیاری» در جشن «میان بهار» در «اسک؛ لاریجان آمل»