مرتبط:
سفرهایی تو را در کوچه هاشان خواب می بینند.

تو را در قریه های دور مرغانی بهم تبریک می گویند.

چرا مردم نمی دانند

که لادن اتفاقی نیست ،

نمی دانند در چشمان دم جنبانک امروز برق آبهای شط

دیروز است؟

بخشی از شعر “آفتابی” از سهراب سپهری در دفتر “حجم سبز”

این قطعه از شعر به واقع به سفرهایی اشاره دارد که انسان را در رویاها و خاطرات جمعی بازمانده از گذشتگان و تجربه های زیسته با دیگران به تصویر می کشند. نمادی از شادی، امید یا اتفاقات خوشایند در سفرهای گذشته، تاریخ فرهنگی و یاد در گذشتگان. این قطعه حسی از نوستالژی، کشف ناشناخته ها، تجربه های آگاهی بخش و دوستی ها را روایت می کند.