چهار «شاته»¹

            دو دانه پیاز و،

                       مهر فراوان

به کوله بار پسرهشت،

                   سحر گهان،

                              مادر.

هنوز خورشید:

عبوس خواب دوشین  بود؛

                        و چشم می مالاند.

هنوز روزگار بهی:

کهرمیش بره،

            ز یک در آب می خوردند!

                                  و گرگ ومیش،

                                               از اقیانوس!

که او به دامنه کوه «دز»²،

                         بیاغازید.

نبرد با خود،

          با خاک را،

                  شکار «جوغاسم»₃،

زمان بکندی«چاله کن»⁴.

زمان به قیمت قوت.

***

غروب بود و خیابان؛

                    غروب بود و امید؛

                                    و یازده«گلازنه»⁵جوغاسم.

و شب به سفره

                   چهارشانه،

                             دو دانه پیاز و،

                                          خواب وخموشی

                                                                                          گلپایگان اردیبهشت1349

********************************************************  

1 – نوعی نان خشک خانگی

2 – کوهی درجنوب خمین وغرب گلپایگان.

3 – گیاهی کوهی از تیره زنبق که ساقه زیر زمین آن خوراکی بوده و تقریباً در عمق بیست سانتی متری زمین قرار دارد.

4 – بیلچه های مخصوص برای بیرون آوردن جوغاسم از زمین.

5 – «glazena» تعدادی جوغاسم که بر برگهایشان مانند گیسوی دختران بهم بافته شده اند.